Vandaag gaat
Janneke met mij terug in de geschiedenis naar het Oude China, waar we het gaan
hebben over het Chinese rechtzwaard.
 |
|
Een jian van
1100 – 256 v. Chr (32 cm)
|
De jian
De jian heeft een geschiedenis
van minstens 3000 jaar. Jian is het Chinese woord voor het dubbelsnijdende
rechtzwaard. Korte bronzen versies van dit wapen werden al ruim 2500 jaar
geleden gebruikt op de slagvelden van de Lente en Herfst periode (8e tot 5e
eeuw vóór Christus) waarin China nog bestond uit een aantal feodale staten. De
jian is een veelzijdig zwaard dat goed kan snijden en steken. De jian is het
enige erkende zwaard in de Chinese cultuur.
De ware Jian
Een groot verschil tussen de ware
en de moderne flexibele jian is het gewicht en de balans. De balans ligt bij
moderne zwaarden vaak erg dicht bij de grip en het gehele gewicht is erg laag,
waar een ware jian een duidelijk voelbaar gewicht aan staal in de kling heeft.
Behalve een goed gewicht en een
goede balans moet een zwaard een stevige kling hebben om de energie van een
steekbeweging optimaal door te geven naar de punt, en is dus liever zo stijf
mogelijk in plaats van flexibel.
 |
|
Ware jian/
traditionele jian
|
Van zwaard naar sportartikel
In de geschiedenis van China is
het herhaaldelijk voorgekomen dat genootschappen die zich bekwaamden in
vechtkunst een rebellie startten, en sommigen van deze rebellieën kwamen zelfs
zover de heersende elite omver te werpen. De communistische partij vond daarom
dat in de 60-er jaren nodig was het volk te "ontwapenen". Het thema
van de Culturele Revolutie was het verwerpen van oude normen en waarden en
vormde een goed kader om ook de vechtkunst te veranderen. Het vrije gevecht
werd verboden, met als reden dat het te competitief was. Zo ook werd de jian
gevormd die wij vandaag de dag het meest zien: een licht flexibel zwaard, dat
geen wapen meer is maar een sportartikel.
 |
|
Jianshu
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten